Al zo lang als ik me kan heugen heb ik er last van.
Deze vervelende huidaandoening is de ene keer erger aanwezig dan de andere. Ik accepteerde het maar, er was best mee te leven. De laatste tijd en honestly, al best een flinke tijd, was en is-ie echter meer op de voorgrond dan me lief is. Hij vertoont zich vurig en jeukend. En mán, wat verfoei ik die stomme plekken.
Veel mensen in mijn familie hebben of hadden er last van en iedereen riep: niks aan te doen, niet te genezen. Ook de dermatoloog komt niet verder dan zalfjes. Maar die helpen niet of nauwelijks, en slechts zolang je blijft smeren.
Maar waar ik nou eigenlijk naartoe wil is dit: lange tijd legde ik me erbij neer dat die aandoening er was. Ik las namelijk overal dat er niks aan te doen is en van mijn familieleden hoorde ik dit droevig stemmende bericht immers ook. Leer er maar mee leven.
Vrij recent was ik het ineens meer dan beu. Nu is het genoeg, besloot ik. Via een bevriende videogenote kreeg ik een supertip en begon ik dagelijks op de nuchtere maag bleekselderijsap te drinken en wat andere voedingsmiddelen te schrappen of flink te minderen.
En nu zijn de plekken weg! Haha, grapje, nee hoor. Dat verwacht je natuurlijk wel bij zo’n verhaal. Nee, I wish. Wel zijn de plekken een stuk minder vurig en hoera, ze jeuken niet meer.
Naast voeding valt er nog wel meer te doen. Ik ontdekte namelijk ook een emotionele link. Des te meer onrust in mijn systeem, des te vuriger en buitensporiger de plekken. Nou heb ik geen invloed op alles wat ik tegenkom in het leven, maar wel op hoe ik ermee omga.
En omdat ik heilig geloof in ‘zo binnen, zo buiten’, weet ik waar nog meer te zoeken. Voelen wat er te voelen valt, kritisch kijken naar keuzes. Mijn levensmotto (en werkmotto) is niet voor niks Feel Gooood. Of je je al dan niet goed voelt, werkt namelijk door op zoveel vlakken in je leven. De impact is enorm.
Daar is sowieso een heleboel winst te behalen, en ik hoop-duim-bid dat het ook effect gaat hebben op het bestaan verdwijnen van de plagende plekken.
>>Heb jij ook zoiets plagends aan lijf en leden (gehad)? Wat doe of deed jij eraan? Fijn als je het met me wilt delen.
Hoi Karin, jazeker, ok ik word al sinds mijn veertiende ‘geplaagd’ door jeukende plekken met schilfering en roodheid. In aanvang kreeg ik van de dermatoloog ‘medicatie’ in de vorm van zalf, lotion, crémes. Ik dacht toen dat het de oorzaak zou aanpakken, maar het pakte alleen de symptomen aan, en nog waardeloos ook. Mijn huid bleek er namelijk zeer gevoelig voor te zijn en begin na een paar dagen te bloeden, Geen vooruitgang dus. Toen heb ik een paar maanden lang dagelijks lichttherapie gehad, met wisselend resultaat. De daaropvolgende jaren heb ik ‘leren leven’ met de jeuk. Jeuk is niet leuk. Sterker nog, jeuk is een alomtegenwoordige, niet te vermijden prikkel, dag en nacht. Sinds een jaar op vijftien weet ik dat lichamelijke aandoeningen een emotionele en/of traumagerelateerde uiting zijn van je eigen systeem, soms aangewakkerd door de omstandigheden in je systeem of van buitenaf. Mijn zoektocht heb ik vervolgd, in supplementen, voeding, ontspanning (cruciaal!) en een vervullend leven (nog het allerbelangrijkst). Ik ben nog niet van al mijn symptomen af, dus ik ben er nog niet, maar ik weet wel grotendeels wat ik kan doen om mijzelf te helpen. Misschien werkt het voor jou ook? Gezond en zoveel mogelijk onbespoten eten, passend bij jou biologie, supplementen, jouw waarheid spreken en leven (breken met ongezonde relaties, werk, omgevingen hoort daarbij!), vervulling zoeken in je dagelijkse ontmoetingen en werkzaamheden en je systeem helpen te helen van vastgezette trauma’s en emoties. Door veel in de natuur te zijn (zonder podcast!), aandacht te besteden aan de emoties (vaak boosheid en verdriet) en lichaamsdelen die daarom vragen, lichaamsgerichte holistische massages en begeleide ontgifting, vooral van de lever.
Dank je wel voor je fijne uitgebreide reactie, Wieteke! Ik ben het volkomen met je eens. Al die zaken spelen een rol, zeker rust en ontspanning en doen in je leven waar je gelukkig van wordt. Op emotioneel vlak komen er ook thema´s als begrenzing en ruimte om de hoek kijken. En je uitspreken! Mogen aangeven wat jij graag wilt, wat jij belangrijk vindt. En dus andersom ook zeggen wat je niet wilt, niet prettig vindt. Je kaarten op tafel durven leggen. Daar is een basisgevoel van veiligheid voor nodig. Boosheid en verdriet een uitweg geven, precies zoals jij zegt, en frustratie en angst. Technieken als EFT en havening en geleide meditaties kunnen ook zo helpen bij het laten wegvloeien van spanning uit je systeem. Ben je bekend met havening? Een geweldig mooie techniek. De jeuk kunnen we dan misschien zien als een signaal dat je ergens niet helemaal trouw bent aan jezelf.